Kapı vuruldu. Zaman gelmişti. Gelen yaverdi. Müzeyyen’in heyecandan adeta kalbi yerinden çıkacak gibiydi. Bebek Ergun’u evde bırakarak eşiyle birlikte kapıda bekleyen büyük otomobile bindi ve Dolmabahçe’ye doğru yola koyuldu. Araba Kazancı Yokuşu’ndan yukarı çıkarken Müzeyyen son kez başını çevirerek evine baktı. Bu hissi hatırlıyordu. Tıpkı 12 yaşında evden kaçarken duyduğu heyecana benzer bir heyecan hissediyordu.
Müzeyyen’nin 9 yaşındayken babasının sorumsuz tavırlarına daha fazla dayanamayan annesi onu bırakıp İstanbul’daki akrabalarının yanına gitmişti.
Annesinin gidişinden sonra babasıyla beraber Çekirge’de babaannesinin evinde yaşayan Müzeyyen, buna daha fazla dayanamadı ve babasının cebinden 2 lira alarak, annesinin yanına gitmek üzere evden kaçtı. Doğruca İstanbul’a gitti; Üsküdar’a. Annesine kavuştu. Eğitimine de burada devam etti. Üsküdar Musiki Cemiyeti’yle ve Türk musikisiyle burada tanıştı. Üsküdar Musiki Cemiyeti’nde nota, usul ve makam bilgisi öğrenen Müzeyyen, daha sonra Şark Musiki Cemiyeti’nde öğrenimine devam etti.
