N: Hoş ya da nahoş gibi görünen tüm yaşadıkların sana hizmet eden bir yerdeydi, öyle değil mi? Sonuçta sen Anadolu’nun bağrından kopup gelmedin bu fikre. Şehirde doğdun, şehirde büyüdün, herkes gibi okullar okudun. Şöyle bir sistemin içindeyiz; Okul oku, evlen, çocuk yap, çok para kazan, Kazandığın parayla tatil yap, ev al, araba al. Bize dayatılmış bir sistem bu. Bize dayatıldığını unutup, kendi karar ve fikirlerimizmiş gibi yaşıyoruz. Bu noktada senin de söylediğin gibi sana bir şey katmayan sohbetten kendini çıkarmaya karar verdiğin an, sana biçilenden çıkmaya karar verdiğin anmış gibi anlıyorum. Biraz açar mısın bunu?

​

F: Bir matematik olarak gördüm. O durumlar beni bugüne getirdi, olumsuzluk olarak söylemiyorum, bir değişim olarak söylüyorum. Her insanın kendi bireysel tarihindeki adımlarından bir tanesi. Ben de o noktada bulunduğum yapının içerisinden artık uzaklaşmaya başladım. Ayaklarım geri geri gitmeye başladı, dilim durdu, ondan sonra oradan uzaklaşarak biraz oradan kaçmak, biraz da kaçırdıklarımıza gelmek adına. Evet, artık burada başka bir sistemin içindeyiz diyelim.

​

Yine sistemsizlik söz konusu değil sonuçta. Özgür değiliz hiçbirimiz ve yine çoktan seçmelinin en geniş halindeyiz. Seçimlerimiz var, özgürce seçim yapıyoruz falan diyoruz ama özgürce bir seçim yok. Olanlardan seçiyorsun yine. Benim de olanlardan seçtiğim bu sistem oldu.