Babası Hidayet Bey'in, annesi Methiye Hanım'la birlikte götürdüğü ilk tiyatro oyununda, bulunduğu salonun karanlığının içinden aydınlık sahneye bakınca yıldızları gördü Afife...
Yatak odasından her gece uzun uzun seyrederdi yıldızları. Birçoğunun yerini ezbere biliyordu. Çocukluğundan beri bildiği, ne zaman kaybolsa yönünü bulmak için başını kaldırdığı yıldızlar, işte tam karşısında duruyordu. Üstelik bu yıldızların görünür olmak için karanlığa ihtiyacı yoktu.
İşte o an bir yıldız olmaya karar verdi Afife. Sonsuza kadar ışıldayarak, kaybolmuşlara yönünü bulduracaktı. Artık ne olması gerektiğini biliyordu.
O an sadece kendisinin duyabileceği bir fısıltıydı, ümit...
Afife Jale, sahneye çıkan ilk Türk kadın tiyatro sanatçısıdır. 1918 yılında Darülbedayi'nin açtığı sınavları kazanmış ve bir yıl sonra, 1919'da stajyer kadroya girmeye hak kazanmıştır. Hak kazanmıştır ancak o tarihte Türk kadınının sahneye çıkması yasak olduğu için sahneye çıkamayacaktır, Afife.
O tarihte ülke, Afife'nin ilk tiyatro gösterisini izlediği salon kadar karanlıktı. Bu durumda başka yıldızları daha görünür kılmıştı.
Birinci Dünya Savaşı sona erdiğinde Osmanlı İmparatorluğu yenik kabul edilmiş ve İtilaf Devletleri’nce işgal edilmişti. Yunanistan'ın İzmir'i işgali, bardağı taşıran son damla oldu ve bir süredir planlanan kurtuluş hareketinin ilk ve en önemli adımı atıldı. 19 Mayıs 1919’da Mustafa Kemal, memleketin kurtuluşu için Samsun'a çıktı. Afife, bu karanlığın ortasında, parlayan yıldızın ışığına bakarak, yönünü belirledi. O da sahneye çıkmaya karar verdi.
Aynı tarihte İstanbul, İngiliz işgali altındaydı. İstanbul hükümeti İngiliz işgal birlikleriyle anlaşmıştı ancak Afife, "gerici" ve "sınırlı" "adamların" koydukları kurallarla anlaşma imzalamayacaktı.