Zeki Müren’in son konseri ise ihtiyaç sahipleri yoksullar yararına 1984 yılında düzenlenen Bodrum konseriydi. Zeki Müren, o konserinden sonra sağlık sorunları nedeniyle bir daha sahneye çıkamadı. 1996 yılına kadar kendini evine kapatarak inzivaya çekildi. Bir gün, onu çok özleyen hayranlarıyla yeniden buluşturabilmek için, TRT ekibi Zeki Müren’in kapısını çaldı. O güne kadar hiç kimseyle görüşmeyen Müren, TRT ekibini evinde konuk etti. Onlarla söyleşi yaptı. TRT'ciler Zeki Müren'in programına halktan büyük ilgi geldiğini görünce, Ona, TRT'de ilk kez şarkı söylediği mikrofonu armağan edecekleri özel bir program yapmaya karar verdiler. Zeki Müren, bu programa katılmayı kabul etti. Ancak küçük bir sorunun çözülmesi gerekiyordu. Bu sorun, sanatçının Bodrum'daki evinden, 5 saat uzaklıktaki stüdyoya nasıl getirileceğiydi. Özel bir minibüsle stüdyoya getirilmesine karar verildi. Bu "yorgun insanın" bu yolculuğu nasıl yapacağı sorunu çözülmüş gibi görünüyordu.
O sıcak Eylül günü, Zeki Müren Bodrum'dan hareket ettikten kısa süre sonra verdiği kararın sağlığını zorlayacağı anlaşıldı ama artık çok geçti. Yol uzadıkça kalbi onu zorlamaya başlamıştı bile. Çok sevdiği halkıyla yeniden kavuşmanın heyecanı onu ayakta tutuyordu. Stüdyoya vardığında bitkindi ama iki yüze yakın muhabirin kendisini beklediğini görünce toparlandı. Dik durmaya çalıştı. Stüdyoda bitkinliği iyice yoğunlaştı. O an herkes programın havasına girmişti. Nihayet sıra mikrofon verme törenine geldi. Kanal yetkilisi Zeki Müren'i davet etti. Müren zorlukla yürüdü. Ayakta duracak mecali yoktu. Ama O, bu durumu kimseye belli etmiyordu. Epey ağır olan ödülünü eline aldı ve daha fazla dayanamadı. Kendini zorlukla soyunma odasına attı ve orada yığıldı. Orada bulunanlar Zeki Müren'in yerde yatan bedenini gördüklerinde durumu anladılar ancak geç kalmışlardı. Ambulans ve doktor aramaya çalışsalar da, tüm çabalar onu geri getirmeye yetmedi. Zeki Müren, gerçek doğumunu yaşadığı sahnede hayata veda etmeyi tercih etti. Ancak Ona yakışacak ve çok çok az sanatçıya nasip olacak görkemli bir vedaydı bu...