N: Bir insan neden başka bir insan için iyilik yapmak ister? Bir insan neden başka bir insan için çabalar? Bir insan neden bir başka insanı düşünür?
E: Siz bana bir yardım yaptığınızda bu sizin iyi olma halinizle ilgili oluyor, yardımın boyutu hiç önemli değil. Bu iyi olma hali de bir süre sonra toplumsal süreçte farklı bir diyalog kutuplaşmasını ortaya çıkarıyor. Dolayısıyla benim burada gönüllülük, sosyal sorumluluk, iyilik, paylaşmak dediğim şeyin çatısında fark ettiğim en önemli nokta, bunun bir paylaşım ekosistemi olduğudur. Aşık olan insanın -duygularımızdan düşünün- ayakları yere basmıyordur ve o duyguyu karşı tarafla paylaşmak adına aynı coşkuyu yaşayabilmek için devamlı bir aksiyon halindedir. Bazen romantizm girer devreye, bazen çatışma girer. Benim de bu yolculukta, bu diyalogda, bu ilişkide bunu yapmadaki en temel sebebim, bir şeyleri eşitleyebilmek.
N: -Ece değil, Neslihan değil- İnsan insana neden iyilik yapmak ister? Niçin bir insan kendinden başka bir insanı düşünür, onun iyiliğini ister? Niçin onun iyiliği için çabalar? Kişiden tamamen bağımsız…
E: Empati herhalde… Buna en büyük sebep empati duygusu. Bu duyguyla iyilik yapmak, yardımlaşmak, paylaşmak.
N: Empati mi halden anlamak mı?
E: Bizim kültürümüzde halden anlamak ve empati birbiriyle harmanlanmış durumda bana göre. Hem halden anlıyoruz hem de maruz kaldığımız süreçlere göre empati de kuruyoruz.
N: Sence nitelikli bir eğitim sistemimiz var mı? Eğitim sistemimiz hakkında ne düşünüyorsun?
E: Bana göre eğitim sistemindeki en büyük sıkıntı temel standartlardaki fırsat eşitsizliğidir. En basitinden pandemide gördüğümüz gibi interneti olan okul, köy ve haneyle interneti olmayan arasında oluşan öğrenme kayıpları… Bugün Türkiye’de eğitime herkes erişiyor ama nitelikli olarak erişemiyor. Burada nitelikten kastım sadece akademik başarı ya da başarısızlık değil. Ders dışı aktiviteleriyle, gündelik ilişkilerle, sporuyla, müziğiyle ve dansıyla bir bütün olarak görüyorum. Bana göre bizim kendi demografimizi kendi coğrafi koşullarımıza uygun bir dağılımda kendi sistemimizi oluşturmamız gerekir. Dünyada başka ülkelerde uygulanan sistemleri burada uygulamaya çalışmak yerine kendi imzasını taşıyan bir sistemi kurmamız gerekir. Benim için burada önemli olan, kişinin yeteneklerinin körelmemesi ve ortaya çıkmasının sağlanmasıdır. Aksi taktirde yetenek konusunda iğneyle kuyu kazmaya devam edeceğiz.
