“okullar düşüncelerin, fikirlerin tartışıldığı yerler olmalı.”
N: Eğitmenlik de yapıyorsun. Sence nitelikli bir eğitim sistemimiz var mı?
F: Maalesef var diyemem. Artık her türlü bilgiye internet üzerinden ulaşabiliyoruz. Üniversiteler yeniden Antik Yunan’a döndü. Okullar düşüncelerin, fikirlerin tartışıldığı yerler olmalı. Newton fiziğiyle, dünyanın hızını hareketini yanlış hesapladığımızı öğrendik. Dünyanın temel bilgisi değişmişken ben hangi doğrunun sürekliliğinden bahsedebilirim? Üniversitedeki çocuklara soru sorduğumda yüzüme bakıyorlar, çünkü beş şıktan birini seçerek buraya gelmiş ve kimse ona ikrini sormamış. Hazıra çok alışmışlar ve gelecekle ilgili plan yapamıyorlar. Dolayısıyla öğrencime soru sorduğumda ya arkadaşlarınca alaya alınmamak için ya da konu hakkında bir fikri olmadığı için susuyor. Zamanında eğitim verdiğim okulda hoş olmayan olaylar yaşadım. Sürekli yaptığım işin kötü olduğunu ve hiçbir yere gelemeyeceğimi söylediler. 10 yılın sonunda istifa kararı aldım. “Madem sanat yapıyorum onlara bir söz söyleyip gideyim” diyerek tuvalet kapısının altından bacakları görünen hocalarımı dokudum. İç çamaşırları, pantolonları, etekleri... Dedim ki; “Siz kendinizi buradan tanırsınız. Siz birbirinizi ne giydiğiniz ile tanırsınız. Kendinizi öğrenciler üzerinden tatmin ediyorsunuz”. Ben onlara küstüm ve arkamı döndüm. “İşeyen Fırat” isimli işimi yaparak, “Akıl Hastanesi” isimli sergimi açtım. İstifa dilekçemi sergi davetiyesi ile birlikte bölüm başkanının masasına bıraktım. O sergi İstanbul’a, oradan da Londra’ya gitti. Sonraki işim Dubai’de sergilendi. Bir anda ben Dünya Çağdaş Sanatı’nın içine girdim. Kendime verdiğim değer beni kurtardı. “Yoksa bunu da yapamazsın, bu dokuma değil” deyip durdular.
N: Tüm bu olanlar sana hizmet etmiş. Belki de yaptıklarını onaylasalardı bu eserler çıkmayacaktı.
F: Bir okulun içinde bütün hayatım geçecekti ve sonunda emekli olacaktım. Şimdi nefes alıyorum. Kanser hastalığına yakalamadığımı öğrendiğimde doktor bana “Her şey bitti yapacak bir şey yok” dediğinde ve hayatımdan vazgeçmem gerektiği söylendiğinde bütün kilitler açıldı. İçime şunu yerleştirdim: “Artık hiçbir şey ile sonsuz bağım yok, her şey değişebilir ve dönüşebilir çok rahatım”. Bak mis gibiyim.